Foodies in Taiwan #8

เช่นเคยนะคะ ไม่ต้องมองหาตอนก่อน ๆ เพราะ #8 นี่หมายถึงทริปไต้หวันรอบที่ 8 ค่ะ ไม่ใช่ตอนที่ 8 แต่อย่างใด ^^”

ก็รวมเอาสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวงที่ได้หม่ำ ๆ ไปในทริปไต้หวันรอบที่ 8 เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา (หลายเดือนแล้ว ><” ) ค่ะ

เริ่มต้นอย่างยาจกและหากินง่ายก่อน คือของกินเล่นใน 7-11 ค่ะ เคโกะซื้อใน 7-11 บนอาหลี่ชานนะคะ

เวเฟอร์ชาเขียวคืออร่อยเลยค่ะ ที่เหลือเฉยๆ อะ

ต่อมาเป็นคล้ายๆ แป้งทอดใส่ผักใส่ต้นหอม คล้ายๆ หอยทอดบ้านเราอะค่ะ แต่เปลี่ยนจากหอยเป็นผักต่างๆ (ที่จำไม่ได้แล้วว่าคืออะไรนี่แหละ ฮาาา) แทนงี้ อันนี้น่าจะ 50NTD ถ้าชอบแนวนี้ก็อร่อยอยู่ค่ะ

ซื้อที่โซนของกินในงานแสดงโคมไฟที่เจียอี้นะคะ

ต่อไปก็มาจากที่เดียวกับรูปบนค่ะ เป็นซาละเปาอบโอ่งมั้งนะ ลูกละ 40NTD ค่ะ คิวยาวพอควรเลย แต่เค้าก็ทำไวดีค่ะ รอไม่นานเท่าไหร่ อร่อยมากกกก

ส่วนแก้วนี้เป็นน้ำ Pineapple Milk Tea ค่ะ ชื่อเมนูประหลาดเหลือเกิน แก้วละ 30NTD ซื้อจากตลาดกลางคืนที่เจียอี้

ในเรื่องของรสชาตินั้น คือเฉยๆ ค่อนไปทางไม่ค่อยอร่อยค่ะ >< เคโกะว่าน้ำสับปะรดกับนม มันไม่ค่อยเข้ากันน้าาาาา

เช้าวันต่อมายังวนเวียนอยู่ที่ถนนที่เป็นตลาดกลางคืนเจียอี้ค่ะ ตามหาร้านน้ำส้มที่เค้าว่าอร่อยมากมาย แล้วก็เจอจนได้ จะอยู่ตรงวงเวียนพอดีค่ะ

เคโกะสั่งเป็น Orange Green Tea ราคา 50NTD แต่รสชาตินั้นกลับรู้สึกเฉย ๆ ค่ะ คิวเยอะเวอร์วังมากกกกก ทำเอาลุ้นมากว่าจะตกรถไฟมั้ย >< (เพราะกำลังจะไปนั่งรถไฟย้ายเมืองต่อค่ะ)

ต่อกันที่ขนมกินเล่น ซื้อกินเล่นฆ่าเวลาเหตุผลเดียวเลยค่ะ ซื้อที่ท่าเรือเกาะเสี่ยวหลิวฉิว ขากลับจากเกาะมายังตงก่าง ที่เมืองผิงตงค่ะ

ราคารวม 50NTD รสชาติไม่โอเคอย่างแรง ลูกชิ้นแป้ง ไส้กรอกแป้ง แป้งไปหมดเลย ><~

มีดีอยู่อย่างเดียว คือแม่ค้าพูดเก่ง อัธยาศัยดี แค่นั้นเลยค่ะ

ต่อกันที่เมนูขึ้นชื่อของผิงตง (เพื่อนว่างั้น) เป็นปลาอะไรสักสิ่งค่ะ มากับน้ำซุปที่ข้น ๆ คล้ายน้ำซุปของราดหน้า หากินได้ที่ตลาดกลางคืนเมืองผิงตงค่ะ

ราคาไม่รู้เพราะเพื่อนจ่าย ^^”

ถ้าผ่านไปเจอ แวะกินเลยนะคะ เพราะมันอร่อยมากกกกกกกกกกกกกกจริงๆ

จากนั้นเพื่อนคนเดิม พาไปกินอีกร้านนึง เค้าว่าร้านนี้ดังเหมือนกัน แต่เท่าที่ดูแล้วนั้น สั่งยากเหลือเกินค่ะ เพราะเค้าใช้วิธีบอกเมนูกันอะ

กรี๊ดดด แล้วคนต่างชาติอย่างชั้นจะสั่งกินไงเนี่ย ><~

เมนูแต่ละจานจะมาเป็นจานเล็ก ๆ แบบนี้ค่ะ (คล้าย ๆ กับแกล้มเหล้าเนอะ ฮาาาา) ทานกับข้าวก็ได้ ทานเล่น ทานเปล่า ๆ ทานกับเบียร์ก็ได้ค่ะ

ทุกจานนั้น เพื่อนสั่งให้หมด เคโกะมีหน้าที่แค่บอกว่ากินได้ อยากกินหรือเปล่า แล้วก็กินค่ะ ^^”

โดยรวม ดูธรรมดา ๆ นะ แต่อร่อยมากกกกกกค่ะ ถ้าไปเจอ ถลาเข้าไปจิ้ม ชี้สั่งโลดเลยค่ะ

ต่อมา ตกม้าตาย ฝากท้องไว้กับ 7-11 อีกแล้ว ^^”

โอเด้งใน 7-11 กับชานมคนละยี่ห้อกับที่คนไทยฮิต ๆ กัน แต่รู้สึกว่ารสชาติไม่ต่างกันเลยค่ะ

รสชาติโอเด้ง ตามมาตรฐานโอเด้งใน 7-11 นั่นแหละ ซื้อมากินเล่นฆ่าเวลารอเพื่อนอีกคนมารับไปกินข้าวค่ะ

เพื่อนอีกคนมารับไปเดินตลาดกลางคืนที่เดิมกับที่เพื่อนคนแรกพาไปเลย (เมืองนี้มีแค่ตลาดเดียวหรือไงนะ 555)

เพื่อนคนนี้ตั้งใจจะพาไปร้านเดียวกับที่เพิ่งไปมากับเพื่อนคนแรก เลยบอกว่าเพิ่งมากินไปเมื่อวาน เพื่อนก็เลยวนเวียนหาร้านใหม่ จนสุดท้ายไปลงตัวที่หม้อไฟค่ะ

หม้อไฟที่นี่สั่งว่าเอาชุดหมู/เนื้อ ขนาดประมาณไหน แล้วเค้าจะยกหม้อน้ำซุป กับเนื้อที่เราสั่งมาวางไว้ให้ จากนั้นเครื่องเคียงอื่นๆ เราเดินไปหยิบมาเองได้เลยจากตู้แช่หน้าร้าน รวมไปถึงน้ำจิ้มต่าง ๆ ด้วยค่ะ

น้ำจิ้มที่นี่ไม่เหมือนบ้านเราเลย เคโกะงงไปอีก สุดท้ายก็ไม่ได้จิ้มอะไร (ฮาาาา) เพราะจริง ๆ กินแบบไม่จิ้มก็อร่อยในตัวอยู่แล้วค่ะ

เซ็ทนี้แอบแพง แต่อร่อย และเพื่อนเลี้ยงค่ะ ^^”

คืนนั้นพอกินข้าวกับเพื่อนเสร็จ เคโกะก็จับรถไฟไปเกาสง ไปถึงก็ดึกแล้ว แต่ก็ยังไปตลาดกลางคืนลิ่วเหอ (Liuhe Night Market) ค่ะ ได้น้ำเชื่อมเฉาก๊วยไข่มุกมา 1 แก้ว ราคา 40NTD แต่รสชาตินั้นไม่อร่อยเลยยยยย เคโกะกินไม่หมดอะ ถือกลับมาที่พักด้วย เช้ามาอีกวันก็ยังไม่หมดเลย ไม่ไหวจริงๆ

แล้วก็ได้ไอศกรีมซอฟท์เสิร์ฟมา 1 โคนคือเห็นคนซื้อเยอะไง ก็เลยไปมุงบ้าง ราคา 50NTD รสชาติก็ปกติค่ะ ธรรมดาทั่ว ๆ ไปเลย ไม่ได้ว้าวอะไร

เช้าวันต่อมา เพื่อนคนเดิม คนเมื่อคืนจะพาไปเที่ยว เลยเดินหาร้านกินข้าวเช้าซักหน่อย ไปได้ร้านนี้มา อยู่ใกล้ ๆ สถานีจั่วอิง ในเมืองเกาสงค่ะ

(ผิงตงกับเกาสงเป็นเมืองที่ติดกัน ไปมาหาสู่กันง่ายค่ะ เพื่อนอยู่ผิงตงก็จริง แต่ก็จะพาเที่ยวเกาสง เพราะเกาสงมีที่เที่ยวเยอะกว่า — เพื่อนว่างั้นนะ — ซึ่งก็จริงค่ะ 555)

ร้านนี้สั่งง่าย มีเมนูอังกฤษให้ ก็จะดูคล้ายๆ  อเมริกันเบรคฟาสท์อยู่ค่ะ เซ็ทอาหารไม่รวมน้ำ เคโกะสั่งชานมแก้วใหญ่เพิ่ม เพราะชานมที่นี่อร่อยมากกกกกกกกกกกก คอชานมไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวงค่ะ

(*ที่นี่ หมายถึง ที่ไต้หวันนะคะ ^^”)

เซ็ทนี้ทั้งหมดรวมแล้ว 105NTD แต่เยอะและอิ่มมากกกกกก ส่วนรสชาติ เคโกะว่ากลาง ๆ อะค่ะ ก็ไม่ได้ว้าวอะไร ที่ว้าวน่ะ ชานมเลยค่ะ

เพื่อนพาไปเทียนเหลียว หลังจากเดินขึ้นเขาอยู่ครึ่งวัน พอจะกลับก็เลยกินซอฟท์เสิร์ฟกันคนละอัน เป็นรสถ่านค่ะ คล้ายๆ ชาร์โคลนะ แต่สีอ่อนกว่ามากกกกก

ส่วนรสชาตินั้น … ไม่อร่อยอย่างแรง ไม่มีความเป็นถ่านใด ๆ เลยค่ะ

เช้าวันถัดมา เป็นวันสุดท้ายที่จะได้เที่ยวละ ก็เที่ยวในเมืองเกาสงค่ะ เที่ยวไปด้วย หาร้านข้าวเช้านั่งทานไปด้วย จนมาได้ร้านนี้ อยู่ตรงข้ามกับชุนชิวเก๋อ (Spring and Autumn Pavilions) ที่สระบัว ใกล้ ๆ กับเจดีย์คู่มังกรเสือค่ะ

ทางซ้ายเป็นคล้าย ๆ แป้งโรตีใส่ไข่ แต่แป้งเค้าจะนิ่ม ๆ เลยค่ะ ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเพิ่มแฮมด้วยมั้งนะ แล้วก็ชานมแก้วใหญ่ตามเคย ราคารวม 55 NTD ถูกเวอร์ อิ่มและอร่อยมากกกกกกกกกกกกค่ะ

คืนนั้นไปต่อที่ตลาดกลางคืนรุ่ยเฟิง มีลางสังหรณ์เบา ๆ ว่าวันนี้ตลาดอาจจะไม่เปิด เพราะดูในกูเกิ้ลเค้าว่าเปิดเป็นบางวัน และวันที่ไปเป็นวันที่ไม่เปิด แต่ไหน ๆ ก็มาแล้วไง เลยลองไปดู ซึ่งปรากฏว่าไม่เปิดจริง ๆ ค่ะ แต่บางร้านก็ยังขายอยู่ ซึ่งก็ไม่ได้เยอะอะไร ไม่คึกคักอย่างที่ควรจะเป็นค่ะ

ถึงกระนั้นก็ยังหาอะไรใส่ท้องได้อยู่ดี 5555

อันแรกเป็นขนมไข่นกกระทา ซื้อมาชิมดูเฉยๆ ว่าเหมือนที่ไทยมั้ย ก็ปรากฏว่าเหมือนทั้งรูปร่างและรสชาติค่ะ ต่างที่ขนาดของเค้าจะใหญ่กว่า แค่นั้นเลยจริงๆ

ถุงนึง 30NTD ลองครั้งเดียวพอค่ะ อยากกิน กินในไทยก็ได้อะนะ

ต่อไปที่ไก่ทอด ร้านนี้มีน้ำจิ้มหลายแนว เคโกะเลือกแนวไทย อยากรู้จะมามุกไหน

ปรากฏว่า ราดน้ำจิ้มไก่มาเลยจ้าาาาาา เล่นง่ายมากค่ะพ่อคู๊ณณณณ

กล่องนี้ 100NTD รสชาติก็คือไก่ทอดแบบไม่ปรุงรสใด ๆ และมีน้ำจิ้มไก่ราดท็อปค่ะ จบปิ้งเลย

ปิดท้ายโพสต์ของกินด้วยหมูแผ่นอัลมอนด์ที่ซื้อที่สนามบินเถาหยวน ก่อนผ่านตม. ราคา 160NTD มีโปรด้วย จำไม่ได้แล้วว่าซื้อกี่ห่อถึงจะแถมอีกหนึ่งห่อค่ะ เคโกะซื้อมาสองห่อ ฝากตัวเองกับฝากแม่แค่นั้นค่ะ เลยไม่ได้ของแถมนะ

หมูแผ่นเค้าเนี่ย ต้องยอมจริง ๆ ค่ะ คือ ทำออกมาได้บางเฉียบมากกกกกกกกกกกก และรสชาติก็อร่อยด้วยนะ ถ้าเจอก็รีบสอยมาโลดเลยค่ะ อร่อยจริง

สำหรับทริปไต้หวันยังไม่จบแค่นี้นะคะ เดี๋ยวจะมาอีกโพสต์นึงปิดท้ายทริปจริงจัง แล้วจะโยกย้ายไปต่อที่อื่นบ้างเนอะ โพสต์ติด ๆ กันจนอยากไปอีกรอบแล้วค่ะ ฮาาาาาา

ฝากเพจปิดท้ายไว้เช่นเคย
https://www.facebook.com/thisiskeigo/

The Pier-2 @Sizihwan

สวัสดีค่ะ ที่เที่ยวในเกาสงจริง ๆ แล้วก็มีเยอะอยู่ แต่ก็มั่นใจว่าที่นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งจุดหมายที่น่าสนใจของใครหลาย ๆ คนค่ะ

Spot name : The Pier-2 Art Center, Sizihwan
Location : Sizihwan, Kaohsiung, Taiwan
Access : KMRT to Sizihwan station
Entrance Fee : Free (เฉพาะรอบ ๆ บางส่วนอาจมีค่าเข้าชมสถานที่เพิ่มเติม)
Opening hours : Always open (เฉพาะรอบ ๆ บางที่มีเวลาปิดเปิดแตกต่างกัน)
Visited date : 12 March 2018
Website : http://pier-2.khcc.gov.tw/eng/home01.aspx?ID=1

ตอนที่ไป เพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักตอนอยู่เมืองผิงตงก็แนะนำ The Pier-2 มาให้ค่ะ แต่จริง ๆ เคโกะเองก็มีแพลนที่จะไปอยู่แล้ว พอเห็นเค้าแนะนำแบบนั้น ก็เลยรู้สึกว่าน่าจะต้องไปให้ได้ล่ะค่ะ

การเดินทาง ไม่ยากเลย นั่งรถไฟฟ้าไปจนถึงสถานี Sizihwan ก็จะถึงเลย ซึ่งตรงนี้จะมีสิ่งที่น่าสนใจอยู่ประมาณ 2-3 จุด ป้ายบอกทางในสถานีเองก็บอกไว้ชัดเจนดีว่าที่ท่องเที่ยวแต่ละจุดนั้นใช้เวลาเดินทางประมาณเท่าไหร่ ออก exit ไหน และเดินทางไปอย่างไร .. ภาษาจีนล้วน ๆ ค่ะ ><”

สิ่งที่คนนิยมไปตามป้ายด้านบนนั้น ก็จะมีสถานกงสุลอังกฤษเดิม (บรรทัดบนสุด) ออก exit 2 และต่อรถบัสสายสีส้มไปประมาณ 10 นาทีค่ะ แล้วก็ The Pier-2 (บรรทัดที่สองจากล่าง) ออก exit 2 เช่นกัน และเดินไปประมาณ 10 นาที

จาก exit 2 ออกมาก็จะเจอประมาณนี้

ด้านหน้าดูจะเป็นทางเข้าอะไรสักสิ่งค่ะ ก็เลยเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ ก็พบว่าดูคล้าย ๆ เป็นมิวเซียมเล็ก ๆ ให้เยี่ยมชมอยู่ค่ะ แต่วันที่ไป ปิดพอดี ก็เลยอดเข้าไปดูด้านในนะคะ

แต่พอเดินทะลุไปด้านหลังอาคารนี้ก็จะเป็นลานกว้าง ๆ ที่แสดงผลงานศิลปะ, รถไฟเก่า ๆ ไรงี้ให้เดินถ่ายรูปเล่นกันได้ค่ะ ตอนที่ไป มีผู้คนมาถ่ายรูปกันเล่นเยอะทีเดียว

บนลานกว้าง ๆ นั้นเอง บนพื้นก็มีรางรถไฟด้วยนะ เยอะเลยล่ะค่ะ

ซึ่งตรงนี้เองก็จะเป็นจุดเริ่มต้นของรถไฟฟ้าที่คล้าย ๆ รถรางไฟฟ้าอะค่ะ ถ้าดูบนแผนที่รถไฟฟ้าของเมืองเกาสงก็คือรถไฟฟ้าสายสีเขียวอ่อน ด้านล่างของแผนที่นะคะ

แล้วก็ผลงานศิลปะอาร์ท ๆ บนลานกว้าง ๆ นั้น มีเยอะและกระจายอยู่หลายจุดค่ะ เคโกะลงรูปไม่ทุกอันนะคะ

เดินเลย ๆ ไปอีกก็จะเป็นลักษณะคล้ายๆ โกดังประมาณนี้ค่ะ ด้านในเป็นมิวเซียมเช่นกัน แต่ไม่ใช่สิ่งที่เคโกะสนใจมาดูนะ เลยขอข้ามไปค่ะ

จากรูปด้านบน เดินไปอีกนิดเดียว ก็จะถึง The Pier-2 แล้วค่ะ

พอเดินเข้าบริเวณที่เป็น The Pier-2 ก็จะเจอศิลปะประเภทกราฟิตี้ก่อนเลยค่ะ เยอะมากกกกกก

มีหุ่นยนต์ตัวใหญ่อีก

เดินไปอีกหน่อย ก็จะเจอกับสัญลักษณ์แดง ๆ นี้ ซึ่งถ้าเสิร์ชใน Google image ดู จะเจอรูปนี้เยอะค่ะ คล้าย ๆ แลนด์มาร์คที่ใครมาก็ต้องถ่ายอะค่ะ 555

แล้วก็ส่องกราฟฟิตี้ตึกต่าง ๆ ต่อไป

ได้ยินมาว่าตรงนี้คือท่าเรือค่ะ แล้วก็พัฒนาโกดังต่าง ๆ ที่บริเวณท่าเรือให้กลายเป็นร้านต่าง ๆ พัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงศิลปะไปเลย แต่ว่าตัวท่าเรือเองก็ยังคงอยู่ แต่ออกไปในเชิงการท่องเที่ยวมากกว่าน่ะค่ะ

เพนต์โกดังให้กิ๊บเก๋กันไปได้อีก สวยอะ

เดิน ๆ ไปเรื่อย ๆ ก็จะเจอกับเรือที่จอดรอนักท่องเที่ยวอยู่ค่ะ

ป้ายเป้ยอะไรก็ทำไปในแนวศิลปะหมดนะคะ คือ สายอาร์ทน่าจะถูกใจเลยแหละ

จริง ๆ แล้วจากสถานี Sizihwan นั้นสามารถนั่งรถไฟฟ้าสีเขียวอ่อนมาที่นี่ก็ได้ค่ะ แต่เคโกะสายถึกนะ เดินเอาค่ะ 555

มีสถานีใกล้ ๆ อยู่ด้วย ก็จะห่างจากสถานี Sizihwan 1-2 สถานีค่ะ

ดูเก๋ตรงที่ทำเป็นชื่อสายรถไฟสีเขียวอ่อนรวมกับชื่อสถานที่ค่ะ (Hamasen คือ ชื่อสถานีที่ Sizihwan)

กราฟฟิตี้อันนี้ฮาดีค่ะ มีก๊อกน้ำด้วย ถ้าเปิดก๊อกน้ำก็จะดูคล้ายกับเด็กยืนปัสสาวะอยู่นะคะ 555

แล้วก็มีศิลปะประเภทลอยตัวด้วย เคโกะเดินไปดูไป เพลินมากเลยค่ะ

แล้วก็แอบแวะร้าน Sunny Hills ซื้อพายสับปะรดสักนิดนึง ร้านนี้ราคาแพงกว่ายี่ห้ออื่น ๆ แต่รสชาติดีทีเดียวค่ะ แถมแพกเกจสวยงาม เหมาะกับการเอาไปฝากคนอื่นมาก ๆ ค่ะ

เดินเล่น ถ่ายรูปจนพอใจแล้วก็เริ่มวนกลับมาทางออก กลับไปที่สถานีตามเดิม

ตรอกนี้ไม่ได้เดินค่ะ

งานศิลปะก็ยังมีอย่างต่อเนื่อง

แนวน่ารัก ๆ ก็มีนะคะ ตรงนี้มีคนถ่ายรูปเยอะอีกจุดนึงเลยแหละ

เดินกลับมาจนถึงสถานี เคโกะก็ขึ้นรถบัสสายสีส้มไปต่อที่สถานกงสุลอังกฤษเดิมค่ะ ซึ่งจะเป็นป้ายที่มีคนลงเยอะมาก ๆ คนขับรถเองก็บอกเป็นภาษาอังกฤษให้ด้วยค่ะ

พอลงรถปุ๊บ เดินไปทางขวานะคะ จะมีทางขึ้นอยู่ แต่ก่อนถึงทางขึ้นก็จะมีป้ายบอกค่าเข้าชมสถานที่ค่ะ

บนป้ายใหญ่ ๆ ซ้ายมือ ก็จะบอกเวลาทำการค่ะ

• วันจันทร์ – ศุกร์ เปิด 9.00-19.00 (18.30 last entry)
• วันเสาร์ – อาทิตย์และวันหยุด เปิด 9.00 – 21.00 (20.30 last entry)
• ปิดทุกวันจันทร์สัปดาห์ที่ 3 ของเดือน (ตัวเล็ก ๆ ด้านล่างคือวันหยุดค่ะ ถ้าสังเกต วันที่เคโกะไปคือวันที่เค้าหยุดพอดี T.T)

ส่วนป้ายทางขวามือก็จะเป็นรายละเอียดราคาค่าเข้าชมสถานที่

• 99NTD สำหรับคนทั่วไป
• 49NTD สำหรับพลเมืองเกาสง, นักเรียนนักศึกษาที่บัตรยังไม่หมดอายุ และกรุ๊ปตั้งแต่ 20 คนขึ้นไป
• 39NTD สำหรับเด็กอายุ 1-6 ปี, ผู้สูงอายุที่มีอายุเกิน 65 ปีขึ้นไป, อาสาสมัครที่บัตรยังไม่หมดอายุ และคนที่มีรายได้น้อยที่ได้มีการลงทะเบียนไว้กับทางเมืองเกาสง
• ฟรีค่าเข้า สำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 1 ปี, ผู้พิการพร้อมผู้ติดตาม 1 คน, ไกด์ทัวร์ที่มีใบอนุญาตรับรองจากทางการ และพลเมือง Shaochuantou Gushan เมืองเกาสง

ตอนแรกเคโกะไม่ได้สังเกตป้ายนะคะ ก็เลยเดินไปขึ้นบันไดเลย เพราะตัวสถานกงสุลอังกฤษเดิมนั้นอยู่ด้านบนค่ะ

พอขึ้นไปถึงปุ๊บ อ้าวววววววว ปิดดดดดดด

เสียใจจจจจจจ T____T

ถ่ายรูปวิวรอบ ๆ ปลอบใจก็แล้วกัน

วิวทะเลจากด้านบนค่ะ

จากนั้นก็ลงมาด้านล่าง ข้ามถนนไปเดินเล่นเลียบทะเลก็แล้วกัน

มองย้อนกลับมาที่สถานกงสุลอังกฤษเดิมค่ะ ตัวอาคารที่อยู่ด้านบนเขานั่นล่ะค่ะ

เดินเล่นชมวิวทะเลไปเรื่อยเปื่อย ตามประสาค่ะ

เดินเล่นจนพอใจแล้ว เคโกะก็นั่งรถบัสสายสีส้มกลับไปที่สถานี Sizihwan และนั่งรถไฟฟ้ากลับเข้าเมืองนะคะ

โดยรวม เคโกะว่าโอเคนะคะ ถ้าชอบทะเล ชอบถ่ายรูป มาเถอะค่ะ ไม่ผิดหวังแน่นอน มุมถ่ายรูปเยอะมากกกกกกกก สวยด้วยค่ะ

แปะเพจไว้ปิดท้ายเช่นเคย
https://www.facebook.com/thisiskeigo/

Lotus pond & Dragon Tiger Pagodas

สวัสดีค่ะ ยังวนเวียนในไต้หวันกันอยู่นะคะ โพสต์นี้จะเป็นที่เที่ยวยอดฮิตที่นักท่องเที่ยวไปกันเยอะ ไม่ได้แหวกแนวอะไรละค่ะ แหะๆ

Spot name : Lotus pond & Dragon Tiger Pagodas
Location : Kaohsiung, Taiwan
Access : Zuoying THSR / Xin Zuoying TRA / Zuoying KMRT and walk around 10 min
Entrance fee : Free
Opening hours : always open
Visited date : 12 March 2018

เคโกะเองจองที่พักไว้แถว ๆ สถานี Zuoying อยู่แล้วอะนะคะ ก็เลยเปิด Google maps แล้วก็เดินตามโลด จากตัวสถานีเองก็จะค่อนข้างไกลนิดนึง เดินประมาณ 2 ท้อใจก็ถึงค่ะ แล้วก็รู้สึกท้อต่อเพราะอาณาบริเวณค่อนข้างกว้างมาก ๆ กว่าจะเดินวนไปครึ่งรอบสระเพื่อไปฝั่งที่มีเจดีย์คู่มังกรเสือก็เดินเหนื่อยอยู่ค่ะ แต่ดูวิวไปพลาง ๆ ก็พอทำให้รู้สึกหายเหนื่อยได้อยู่นะ

เดินมาถึงสระที่กว้างใหญ่ เห็นเจดีย์คู่อยู่ลิบ ๆ นั่นก็แอบท้อนิด ๆ ค่ะ เพราะต้องเดินอ้อมสระน้ำไปหา

ระหว่างเดิน ๆ ไปก็ส่องจากระยะไกล ๆ ไปเรื่อย ๆ ก่อน

วิวสระน้ำกว้าง ๆ แบบนี้ ก็รู้สึกผ่อนคลายได้บ้างอยู่เหมือนกันนะคะ

รอบ ๆ สระน้ำ จะมีแผนที่บอกจุดท่องเที่ยวสำคัญอยู่ค่ะ (ภาษาจีน) ถ้าดูกันให้ดี ๆ แล้ว รอบ ๆ สระนี้จะมีวัดเรียงรายอยู่เต็มไปหมดเลยค่ะ

แบบภาษาอังกฤษก็จะหาอ่านได้ในวิกิฯ นะคะ แต่ก็จะไม่มีรูปให้ดูแบบเข้าใจง่าย ๆ อย่างในรูปข้างบนค่ะ
https://en.wikipedia.org/wiki/Lotus_Pond,_Kaohsiung

เดิน ๆ เข้าไปใกล้อีกนิด จะเจอกับวัดแห่งนึงชื่อว่า Pei Chi Pavilion (北極亭 – เป่ยจี๋ถิง) ที่จะมีรูปปั้นเทพเจ้าเซวียนเทียนช่างตี้อยู่ค่ะ มองเห็นได้แต่ไกลเลย

ไปค่ะ ไปดูกันใกล้ ๆ

ดูใกล้ ๆ รู้สึกว่าน่าเกรงขามมาก ๆ เลยค่ะ

ด้านใต้รูปปั้นจะมีลักษณะเหมือนวัดค่ะ เข้าไปกราบไหว้ได้ มีเครื่องรางให้เช่าบูชาด้วย

จากนั้นเคโกะก็เดินไปต่อค่ะ มีเจดีย์อะไรสวย ๆ อยู่ตรงหน้าอีกจุดหนึ่งแล้วค่ะ

ตรงนี้ค่อยดูเป็นสระบัวหน่อยเนอะ ^^”

ช่วงที่ไป (เดือนมีนาฯ) ดูดอกบัวออกจะไม่ค่อยบานเท่าไหร่ค่ะ ดูแล้ง ๆ เหี่ยว ๆ พอสมควรเลยค่ะ ^^”

เดินใกล้เข้าไปอีกนิด ที่นี่ก็คือ Spring and Autumn Pavilions (春秋閣 – ชุนชิวเก๋อ) ซึ่งศาลาด้านในสุดก็จะมีชื่อว่า 五里亭 (อู๋หลี่ถิง) ค่ะ

ด้านหน้าจะเป็นมังกรตัวใหญ่ยาวที่สามารถเข้าไปเดินภายในตัวมังกรได้ค่ะ

ด้านในก็จะเป็นรูปวาดบอกเล่าเรื่องราวศาสนาในแบบความเชื่อของคนจีนที่นี่ค่ะ

เดินไปศาลาด้านในสุด วิวดี บรรยากาศดีมากเลยทีเดียวค่ะ

จากศาลาอู๋หลี่ถิงก็จะมองเห็นเจดีย์คู่ได้ชัดขึ้น สะท้อนเงากับน้ำนิ่งในสระ ก็ดูสวยเก๋ไปอีกแบบค่ะ

วิวฝั่งตรงข้ามบ้าง ซึ่งก็จะเป็นทิศที่เคโกะเดินมาถึงสระบัวแห่งนี้ล่ะค่ะ

ดูแล้วรู้สึกมั้ยอะว่ามันไกลมากจริง ๆ ><~

พักถ่ายรูป พักเหนื่อยกันพอสมควรแล้วก็เดินต่อไปที่พระเอกของงานนี้ค่ะ

ที่นี่ก็คือเจดีย์คู่ หรือ Dragon and Tiger Pagodas (龍虎塔 – หลงหูถ่า) ซึ่งเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวเยอะมาก ๆ ค่ะ ด้านหน้าของเจดีย์ ฝั่งตรงข้ามถนนด้านหน้านั้นมีร้านขายของที่ระลึกเรียงรายหลายร้านเลยล่ะค่ะ

ตรงนี้เราก็สามารถเดินลอดหัวมังกรแล้วไปออกทางปากเสือของอีกฝั่งนึงได้ค่ะ

รูปนี้เคโกะถ่ายจากด้านหลังของมังกรและเสือออกมาด้านหน้านะคะ

จากนั้นก็ออกจากบริเวณนี้ค่ะ

เคโกะมองดูแผนที่เส้นทางในป้ายแสดงจุดท่องเที่ยวสำคัญที่ตั้งอยู่รอบ ๆ สระแล้วก็สังเกตเห็นว่ามีบ้านเก่าของหลากหลายตระกูลให้ไปเดินเยี่ยมชมกันด้วยล่ะค่ะ ไหน ๆ ก็มาแล้ว ก็เลยว่าจะไปลองเดินดูซะหน่อย แต่ครั้นจะเดินให้ครบทุกตระกูล ก็ไม่ไหวนะ (555) เลยขอเลือกเอาตระกูลของตัวเองค่ะ

บ้านเก่าตระกูลหลินค่ะ

เดินออกมาจากสระบัวได้สักหน่อย ก็จะเจอโมเดลจำลองถนนสายประวัติศาสตร์ของเขตจั่วอิงค่ะ ซึ่งก็รวมเอาบ้านเก่าตระกูลต่าง ๆ นั่นไว้ด้วยนั่นแหละค่ะ

พยายามถ่ายรูปท็อปวิวให้พอมองเห็นภาพอะนะ ><

เอาล่ะ เดินไปหาบ้านตระกูลหลินกันดีกว่าค่ะ

ไปถึงก็สตั๊นท์ไปสามวิฯ มีคนไปเดินดูเหมือนเคโกะด้วย เคโกะก็เลยแน่ใจขึ้นมาว่านี่แหละคืออดีตบ้านตระกูลหลินจริง ๆ ><

เริ่มจากกระเบื้องโบราณบนพื้นถนนก่อน

แล้วก็บ้านเก่า .. เหลือแค่นี้เองเหรอเนี่ยยย…

อีกมุมนึงค่ะ ถ่ายจากด้านในออกมาหน้าถนน

แล้วหลังจากนั้นก็เลยเดินกลับออกไปอีกทางหนึ่ง เพื่อขึ้นรถเมล์ไปที่อื่นต่อ ซึ่งระหว่างทางก็ผ่านบ้านตระกูลอื่นอีกตระกูลนึง (จำไม่ได้แล้วว่าแซ่อะไรค่ะ) แต่ดูสภาพดีกว่าของตระกูลหลินมาก ๆ เลย ><

มีคนบอกว่า มาเกาสงแล้วไม่มาเดินชมเจดีย์คู่มังกรเสือ ก็เหมือนมาไม่ถึงเกาสงค่ะ ^^”

ก็ดูเป็นอะไรที่ A Must ต้องมาอะนะคะ แต่ถ้าสายบุญมา น่าจะถูกใจค่ะ วัดเยอะมาก ๆ จริง ๆ

แปะเพจปิดท้ายเช่นเคยค่ะ ^^
https://www.facebook.com/thisiskeigo/

QiShan @Kaohsiung

สวัสดีค่ะ ด้วยความที่มีเพื่อนชวนเพื่อนที่มีรถมารับไปเที่ยวด้วยวันนึงนั้น เลยทำให้แผนการเที่ยวของเคโกะสะดวกขึ้นเยอะเลย และก็ประหยัดเวลาการเดินทางไปได้มากเลยด้วยค่ะ ก็เลยได้โพสต์นี้มาเพิ่ม นอกเหนือจากแผนการเดินทางของเคโกะค่ะ

Spot name : Qishan (Cishan) / 旗山 / ฉีชาน
Location : Kaohsiung, Taiwan
Access : Gangshan South Station and take bus no.8012
Entrance fee : N/A
Opening hours : เปิดตลอด แต่ละร้านอาจจะเปิดร้านไม่เหมือนกันค่ะ
Visited date : 11 March 2018

ตอนที่เพื่อนพามาก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ แต่พอมาถึงแล้ว นึกไปนึกมาอีกที ก็กลายเป็นว่าเป็นที่ที่อยากมาอยู่แล้ว แต่ต้องตัดออกเพราะมายากพอสมควรเลย ก็กลายเป็นความบังเอิญที่เพื่อนพามาพอดีล่ะค่ะ ^^

โดยรวมก็จะเป็นถนนคนเดิน ให้เดินจับจ่ายช้อปปิ้ง กินขนม กินของว่างอะไรกันงี้อะนะคะ ซึ่งโปรดักส์ขึ้นชื่อของที่นี่ก็คือกล้วยค่ะ มองไปทางไหนก็จะเห็นกล้วยเต็มไปหมดเลย แต่โดยส่วนตัวก็จะเฉย ๆ ล่ะนะคะ เพราะในไทยเองก็มีเพียบไม่แพ้กัน 555

บนถนนคนเดินนี้ร้านรวงเปิดเยอะอย่างที่บอกล่ะค่ะ ซึ่งสองข้างทางก็จะเป็นตึกเก่า ๆ ดูคลาสสิคและเก๋ไปอีกแบบ

เดินผ่านวัดจีน ดูเก่าๆ ขลัง ๆ ไปอีก

สิ่งแรกที่เพื่อนพามากินก็คือเต้าหู้เหม็นค่ะ เท่าที่เคโกะชิมมานะคะ อยากจะทานให้อร่อย ก็ขอแนะนำว่าเป็นร้านนั่งทานไปเลยค่ะ จะครบเครื่องและรสชาติอร่อยกว่าตามตลาดกลางคืนที่เสียบไม้ ๆ ค่ะ

สายเต้าหู้ไม่ควรพลาดจริง ๆ แต่เคโกะก็ยังรู้สึกว่าที่เคยทานในไถตง ที่เพื่อนอีกคนพาไปนั้น อร่อยกว่าที่ฉีชานนี่ค่ะ

เอาล่ะ เดินกันต่อไปค่ะ ด้านบนเข้าใจว่าอนุรักษ์ตึกโบราณไว้ ไม่ได้ใช้งานอะไรค่ะ ใช้งานเป็นร้านค้าแต่เฉพาะชั้นล่าง

เดินไปเรื่อย ๆ จนสุดทางก็จะเป็นสถานีรถไฟฉีชาน (Qishan Station) ซึ่งเป็นสถานีรถไฟสายเก่า ปัจจุบันนี้ได้ยกเลิกไปแล้ว แต่ตัวสถานีเองก็ยังคงอนุรักษ์ไว้ กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวไปค่ะ

ในสถานีเองก็เลยพัฒนากลายเป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดย่อม ๆ ที่จะเล่าถึงประวัติความเป็นมาของ Qishan นี้ค่ะ ตรงนี้จะมีค่าผ่านประตูด้วย 30NTD ค่ะ หางตั๋วสามารถเอาไปเป็นส่วนลดของกินเล่นได้ 15NTD ค่ะ (แต่ก็ไม่ได้ใช้ เพราะไม่รู้จะกินอะไรดี ฮาาาา)

พอเข้ามาด้านในก็จะมีร้านค้าอยู่ (ในรูปที่เห็นไกล ๆ นั่นน่ะค่ะ) มีไอศกรีมรสกล้วยขายด้วย เพื่อนซื้อมาชิม เพื่อนก็บอกว่าไม่ค่อยอร่อยนักค่ะ แต่ส่วนตัวเองไม่ได้ซื้ออะไรกินเลย ฮาาาา

เดินเข้าข้างในอีกนิดก็จะเป็นรางรถไฟพร้อมด้วยขบวนรถไฟรอต้อนรับอยู่ค่ะ

ตัวขบวนรถไฟนั้นก็ได้ดัดแปลงให้กลายเป็นห้องสำหรับนั่งดู Simulation ผ่านอุปกรณ์คล้าย ๆ กับ Google Glass แต่ขนาดใหญ่กว่า ซึ่งพอสวมแล้ว เราก็จะมองเห็นภาพจำลองที่บอกเล่าเรื่องราวของ Qishan แห่งนี้ค่ะ (ภาษาจีน)

จากนั้นด้านในตัวห้องของนายสถานีเองก็ยังมีเรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจด้วยค่ะ

ภายในตัวอาคารของสถานีนั้น นอกจากจะมีแผ่นป้ายที่อธิบายประวัติความเป็นมาเฉกเช่นพิพิธภัณฑ์ทั่วไปแล้ว ก็จะยังมีซากหรือโครงสร้างเดิมในสมัยก่อนเก็บไว้ให้ได้ดูกันด้วยค่ะ

ตั๋วโดยสารในยุคอดีตจนถึงปัจจุบันเลยค่ะ

แล้วก็ยังมีการแสดงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พอทำให้ดึงดูดสายตาได้อยู่

ในรูปก็จะเป็นคล้าย ๆ กลไกอัตโนมัติตามเวลาที่ตั้งไว้น่ะค่ะ คล้าย ๆ นาฬิกากุ๊กกูเนาะ ที่พอถึงเวลาขบวนรถไฟก็จะวิ่งออกมาให้เราเชยชมกันค่ะ รวมไปถึงรางด้านบนก็จะมีรถไฟวิ่งด้วย

เดินเล่นกันพอสมควร ก็กำลังจะกลับ แต่ก็เหลือบไปเห็นสวนสาธารณะที่ใกล้ ๆ กันกับถนนคนเดิน และใกล้ ๆ กับที่เพื่อนจอดรถทิ้งไว้ด้วยค่ะ ก็เลยชวนกันไปเดินเล่นอีกสักหน่อย

นอกจากจะเป็นสวนสาธารณะแล้วก็มีทางเดินขึ้น เพื่อนก็อยากรู้ไปอีกว่าด้านบนมีอะไร เลยชวนกันเดินขึ้นไปค่ะ

ด้านบนเป็นวัดขงจื๊อที่ใหญ่โตมากทีเดียวค่ะ

แต่อาจจะเป็นเพราะเราไปค่อนข้างบ่ายแก่มากแล้ว คนก็เลยน้อย ๆ ค่ะ

แล้วก็เจอกับทีมงานถ่ายรูปพรีเวดดิ้งด้วย

เดินเล่นรอบ ๆ วัดไปมา ซึ่งวัดนี้ก็สวยดีนะคะ บวกกับเป็นที่สูง เลยทำให้มีลมพัดเย็นสบาย รู้สึกผ่อนคลายได้ดีทีเดียว พวกเราก็เลยมานั่งเล่น เม้าท์มอยอยู่ตรงนี้กันพักใหญ่ทีเดียวค่ะ

จากนั้นก็ได้เวลากลับค่ะ ก่อนที่เพื่อนจะพาไปชมพระอาทิตย์ตกดินที่ Xiziwan และทานอาหารเย็นกันในสไตล์คน local แล้วก็แยกย้ายกันกลับ (ซึ่งส่วนหลังนี่ไม่มีรูปอะค่ะ ^^”)

ตัดฉับกันดื้อ ๆ ตรงนี้เลยแล้วกัน ไม่รู้จะแนะนำยังไงกับสถานที่แห่งนี้ เพราะการเดินทางก็ไม่ค่อยสะดวกเท่าที่ควร แม้จะมีรถเมล์มาถึง แต่ก็เป็นระยะทางที่ไกลเอาการเลยค่ะ ^^”

ฝากเพจปิดท้ายละกันเนาะ
https://www.facebook.com/thisiskeigo/

Moon World – TianLiao

สวัสดีค่ะ โพสต์นี้พาไปเที่ยวที่แปลก ๆ อีกแล้วนะคะ 555

เอาจริง ๆ นะ ทริปไต้หวันเดือนมีนาที่ผ่านมา ค่อนข้างจะเป็นที่ค่อนข้างแปลกตาค่ะ แล้วก็ไม่ได้อยู่ไทเปเลยด้วย ถ้าอยากหาที่เที่ยวแปลก ๆ ใหม่ ๆ ที่ไม่ซ้ำกับคนอื่น ๆ ก็เกาะบล็อคหรือเพจเคโกะไว้นะคะ 555 (งานขายก็มาาาา 555)

Spot name : Moon World / Badlands / TianLiao / 田寮月世界 (เทียนเหลียวเยว่ชื่อเจี้ย)
Location : Kaohsiung (Gaoxiong), Taiwan
Access :
– Gangshan South Station and take bus no.8012 to Moon World bus stop
– TRA to Kaohsiung Station, transfer to Kaohsiung bus (toward Chishan) to Moon World stop
Entrance Fee : Free
Opening hours : always open
Visited date : 11 March 2018
More information :
– https://eng.taiwan.net.tw/m1.aspx?sNo=0002121&id=631
– https://khh.travel/Article.aspx?a=6439&l=2&stype=1056&sitem=4089

วิธีการไปที่ Moon World หรือ TianLiao นั้นเคโกะเสิร์ชหามาได้คือเส้นทางแรกที่ใส่ไว้ด้านบน คือ นั่งรถไฟฟ้าไปลงสถานี Gangshan South (Nan Gangshan) แล้วต่อรถบัสสาย 8012 นะคะ แต่วิธีที่สองนั้นเคโกะก๊อปมาจากเว็บการท่องเที่ยวไต้หวันค่ะ

แต่ส่วนตัวเอง ไปรถยนต์ส่วนตัวค่ะ ^^”

เรื่องของเรื่องคือ เป็นวันที่เพื่อนที่นู่นเค้าอาสามารับพร้อมกับเพื่อน ๆ เค้าอีก 2 คน แล้วก็มีคนที่ขับรถมาด้วย ก็เลยขับรถพาไปค่ะ ก็จะเป็นวันที่แสนสบาย 1 วันเลยแหละ แหะๆ

ที่นี่ถูกขนานนามว่า Moon World หรือ Badlands เนื่องจากสภาพภูมิประเทศที่คล้ายผิวพระจันทร์ค่ะ ก็เลยเรียกแบบนั้น

ไปถึงก็มีนักท่องเที่ยวอยู่บ้างพอสมควร แต่อากาศร้อน แดดออก ฟ้าโปร่ง เป็นใจสุด ๆ เลยค่ะ

พอเดินเข้าไปในเขต Tianliao ปุ๊บ ก็จะสะดุดตากับสระน้ำตรงกลางขนาดใหญ่เลยค่ะ

กับดอกหญ้าริมสระน้ำบ้าง

เดิน ๆ ตาม ๆ เค้าไปก็เจอป้าย Information ค่ะ

ป้ายนี้ไม่ค่อยช่วยอะไร (ฮาาาา) แต่อีกป้ายนึงที่อยู่ด้านในที่ลืมถ่ายรูปมา จะบอกเส้นทางการเดินให้ ซึ่งจะมีอยู่ทั้งหมด 2 เส้นทางค่ะ ทางเดินเป็นทางเดินง่าย ๆ สบาย ๆ พวกเราก็เลยเดินไปซะให้หมดเลย 555

เริ่มเดินตามเส้นทางค่ะ ก็จะเห็นเขาเนิน ๆ แบบนี้ไปตลอดเส้นทางเลยค่ะ

ทางเดินช่วงต้นก็จะประมาณนี้ เป็นทางซีเมนต์ เดินสบาย ๆ ค่ะ

เดินไปสักพัก อ้าวววว เป็นขั้นบันไดให้เดินขึ้นไปซะงั้น แต่ก็ไม่ได้อะไรนะคะ เป็นขั้นบันไดที่ทำไว้ดีอยู่ มีที่ให้เกาะจับ พักเหนื่อยได้ค่ะ

พอขึ้นไปถึงด้านบนแล้ว ก็จะเจอกับสระน้ำอีกแห่ง แต่สระน้ำนี้แห้งมากค่ะ แทบไม่มีน้ำเหลือแล้ว

ดูวิวรอบ ๆ จากที่สูงไปแทนแล้วกัน

ตรงกลางนั่นก็ที่เดินวนขึ้นมาตอนแรกค่ะ

วิวทิวทัศน์ก็จะประมาณนี้ล่ะค่ะ นี่แหละที่เค้าว่าเหมือนผิวดวงจันทร์เลยเอามาตั้งชื่อสถานที่แห่งนี้ค่ะ ^^”

เดินวน ๆ อยู่รอบหนึ่ง แล้วก็ลงมาอีกทางนึง ซึ่งเป็นคนละทางกับขาขึ้นค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงไปนะคะ เดี๋ยวก็จะวน ๆ กลับมาเจอกันที่เดิมเองนั่นแหละ

ด้านล่างฝั่งนี้จะมีสัญลักษณ์รูปจันทร์เสี้ยวอยู่ด้วย

แล้วพวกเราก็เดินต่อไปยังเส้นทางชมวิวอีกเส้นทางหนึ่งค่ะ วิวก็คล้าย ๆ กันแหละนะ ^^”

ตรงนี้ก็ทำทางเดินไว้ให้เดินแบบสบาย ๆ เหมือนกันค่ะ ก็เดินกินลมชมวิวไปแหละนะคะ ^^”

วิวจากมุมสูงบริเวณนี้ก็หน้าตาคล้าย ๆ กันนั่นแหละ แต่สระน้ำตรงกลางนั้นเป็นคนละสระกับด้านบนนะคะ เท่าที่ดู ที่นี่ก็จะเป็นเขา ๆ เนิน ๆ ดินทรายแบบนี้แล้วมีสระน้ำแทรกตรงกลางอะค่ะ

ดู ๆ ไปก็สวยไปอีกแบบ แปลกตาดีนะคะ

เดินวนครบจบเส้นทาง ก็เดินกลับลงมาที่เดิม ที่จุดทางขึ้นตอนแรกสุดค่ะ พอมองย้อนกลับไปก็จะมุมประมาณนี้

ก็เป็นอันจบกับ Moon World ที่นี่ค่ะ

หากถามเคโกะว่าน่ามามั้ย สำหรับใครที่ชอบเดิน ชอบถ่ายรูปแนว landscape ก็น่าสนใจค่ะ ในเว็บการท่องเที่ยว (ที่เคโกะแปะลิ้งค์ไว้ให้ด้านบน) นั้นมีรูปตอนกลางคืนที่เค้าเปิดไฟด้วย ซึ่งดูแล้วสวยมาก ๆ เลยค่ะ แต่ก็นะ น่าจะต้องเช่ารถหรือเหมารถมาเองค่ะ ดึก ๆ ไม่น่าจะมีรถบัสรับส่งอยู่นะ ^^”

ถ้าโดยสารระบบขนส่งสาธารณะมา ไปกลับก็ใช้เวลานานอยู่ แต่เคโกะมีเพื่อนขับรถพามาแบบนี้ เวลาก็เลยเหลือเยอะแยะเลย แล้วเพื่อนก็เลยแนะนำสถานที่เที่ยวให้อีกที่นึง ซึ่งแต่เดิมเคโกะก็สนใจอยู่ แต่ติดเรื่องของเวลาและรถบัสที่จะนั่งไปค่ะ พอเพื่อนพาไปก็เข้าทางเลย ^^

ส่วนจะเป็นที่ไหนนั้น โพสต์หน้ามาติดตามกันนะคะ

ฝากเพจด้วยน้าาาาา
https://www.facebook.com/thisiskeigo/

[airbnb] Zuoying, Kaohsiung

สวัสดีค่ะ มารีวิวเป็นที่สุดท้ายที่พักในทริปไต้หวันเดือนมีนาฯ ที่ผ่านมาแล้วนะคะ เบ็ดเสร็จทริป 8 วัน ปาเข้าไป 5 ที่พักเลยค่ะ แหะๆ

แต่ว่าที่พักที่สุดท้ายนี้เคโกะพักหลายวันหน่อยค่ะ ให้สมกับอยู่เมืองใหญ่ที่สุดทางภาคใต้ของไต้หวันนะคะ

Hotel name : Yoi Furniture / Yoi 家具
Location : Zuoying, Kaohsiung, Taiwan
Room type : Double bed room, shared bathroom
Price : 2,777.95BHT
Booking via : airbnb.com
Person(s) : 1
Night(s) : 3, 10-13 March 2018

ถ้าติดตามเคโกะมาตลอด จะเห็นได้ว่าเคโกะมักจะเลือกโฮสเทลเป็นอันดับต้น ๆ นะคะ ซึ่งก็ไม่ใช่ว่าในเมืองเกาสงจะไม่มีโฮสเทลพักนะ มีเยอะเลยค่ะ แต่ว่าจะอยู่ที่โลเคชั่นอื่น แต่เคโกะต้องการโลเคชั่นในบริเวณสถานีจั่วอิงค่ะ และก็น่าแปลกว่าแถวจั่วอิงไม่มีโฮสเทลเลย ก็เลยต้องไปซบอก airbnb และได้ห้องพักแบบห้องสองคนมา .. มองไปอีกมุมนึง ก็ดีเหมือนกันนะคะ ก็ดูเป็นส่วนตัวดีอะ กว้างขวางดีด้วย สบายยยย~

เคโกะจองห้องพัก จ่ายเงินเสร็จสรรพ ก่อนที่จะเดินทางได้ไม่กี่วัน โฮสท์ก็ส่งข้อความมาบอกค่ะว่าจะขอเปลี่ยนห้องหน่อยได้ไหม คือ เค้าบอกว่าห้องที่เคโกะจองจะมีคนมาพัก ได้ยังไงก็ไม่รู้ล่ะ แต่เอาเป็นว่ามีคนมาพักค่ะ แล้วก็เสนอห้อง master room ให้เคโกะพักแทนเฉพาะแค่ 2 คืนแรกโดยไม่เพิ่มเงิน ส่วนคืนสุดท้ายก็พักห้องที่จองไปนั่นแหละ ซึ่งสองห้องนี้ก็อยู่ตึกเดียวกัน ห่างกัน 2 ชั้น เคโกะก็โอเคนะ คือก็ไม่ได้อะไรอะค่ะ ไม่ได้จุกจิกขนาดนั้นอะค่ะ 555

การเดินทางจากสถานี TRA/THSR Zuoying (จั่วอิง) ก็ใกล้มากค่ะ ประมาณ 5 นาทีเอง ซึ่งเคโกะมาถึงดึก ๆ หน่อย ก็ไม่มีปัญหาค่ะ โฮสท์เค้าจะแจกแจงวิธีมาห้องพัก, การเอากุญแจห้อง ฯลฯ อะไรไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว แต่สิ่งที่แปลกใจก็คือ มันเป็นร้านขายเฟอร์นิเจอร์ค่ะ

แต่เฟอร์นิเจอร์ในร้านเค้า เคโกะดู ๆ แล้วชอบนะ ถูกจริตดีค่ะ งานจะเป็นงานดีไซน์อะค่ะ เน้นตกแต่ง เน้นดีไซน์มากกว่านะ เก๋ ๆ ดีค่ะ ^^

ชั้นล่างเป็นส่วนโชว์รูมเฟอร์นิเจอร์ที่เค้าขายอยู่ ก็เดินขึ้นไปเปลี่ยนรองเท้าเป็นรองเท้าแตะสำหรับเดินในบ้านที่หัวบันไดชั้น 2 ค่ะ ซึ่งชั้นนี้จะมีครัวเล็ก ๆ ด้วย แต่เคโกะไม่แน่ใจนะว่าใช้ได้มั้ย

และห้องที่เค้าให้มาพักแทนใน 2 คืนแรกนั้น บอกได้เลยว่ามันสุดยอดจริง ๆ ค่ะ อารมณ์แบบห้อง master room ของบ้านฝรั่งเลยอะ เป็นห้องที่ใหญ่มากกกกกค่ะ มีห้องน้ำในตัว และที่เก๋กู๊ดไปกว่านั้นก็คือ ห้องน้ำในตัวนี่ไม่ได้เล็ก ๆ นะคะ ห้องน้ำก็ใหญ่มากกกกก เหมือนกันและมีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ในตัวด้วย!!

ตอนที่เห็นห้องแล้วแทบอยากกรี๊ดค่ะ ไม่อยากย้ายกลับไปนอนห้องที่จองไว้ในคืนสุดท้ายเลยจริงๆ ^^”

มามะ มาดูกันไปทีละส่วน

** อย่าลืมนะคะว่านี่เป็นห้องที่เค้าให้พักแทนห้องที่จองไว้ ราคาห้องจะไม่ใช่ที่เคโกะจ่ายไปนะคะ **

ห้องอยู่ชั้น 3 ค่ะ แทบจะเป็นทั้งชั้นเลย ใหญ่มากจริงๆ เปิดประตูห้องเข้ามา ทางขวามือก็คือส่วนที่นอน

เตียงคู่ หนานุ่ม นอนสบายดีค่ะ

ข้าง ๆ ก็เป็นเก้าอี้นั่งเล่น และโต๊ะเขียนหนังสือ

ตรงข้ามกับเตียง ก็จะเป็นทีวีและลิ้นชักเก็บของกระจุกกระจิก

ข้อดีอย่างนึงของห้องพักในร้านเฟอร์นิเจอร์ก็คือ จะมีเฟอร์นิเจอร์เก๋ ๆ ประดับห้องเพิ่มฟังก์ชั่นการใช้งานที่เยอะมาก และทำให้องค์รวมของห้องดูเก๋ ไม่จำเจ และไม่น่าเบื่อดีค่ะ

บนกำแพงห้องก็จะติดกติกาการเข้าพักในห้อง รวมถึงวิธีการใช้รีโมททีวีและแอร์ค่ะ เพราะรีโมททั้งสองอย่างนั้นจะคล้ายกับที่ญี่ปุ่นนะ คือ เป็นภาษาจีนทั้งหมดค่ะ คนต่างชาติที่ไม่รู้ภาษามาใช้ก็ต้องงง ๆ กันแน่ๆล่ะเนอะ

ในลิ้นชักใต้ทีวี ก็มีไดร์เป่าผมให้ใช้วางไว้ตรงนี้ด้วย

ไปดูห้องน้ำกันบ้างค่ะ จะอยู่ฝั่งซ้ายมือของประตูห้องค่ะ

เข้าห้องน้ำไปปุ๊บ ซ้ายมือเป็นโซนเปียกทั้งหมด มีกระจกกั้นมิดชิด น้ำไม่กระเซ็นค่ะ มีชั้นวางขวดต่าง ๆ เพียบพร้อมมาก และมีครีมอาบน้ำ แชมพูวางไว้ให้ใช้ด้วย ส่วนฝักบัวอาบน้ำก็มีให้เลือก 2 แบบ งง ๆ ไปอีกจ้าาา มีทำไมสองแบบ 555

แล้วก็เป็นอ่างอาบน้ำค่ะ ไม่ธรรมดาจริง ๆ เลยค่ะ แช่ตัวพร้อมกันได้ 2 คนเลยนะ

ส่วนอีกฝั่งนึงของห้อง ก็เป็นส่วนแห้ง อ่างล้างหน้าก็มี 2 อ่างค่ะ (รูปเก็บภาพได้ไม่หมดนะคะ)

จัดว่าเป็นความดีงาม แทบไม่อยากย้ายห้องจริง ๆ ^^”

เอาล่ะ ต่อไปเป็นห้องที่จองมาที่แท้จริงค่ะ

ห้องที่จองไว้จะอยู่ชั้น 4 และแน่นอนว่า ไม่มีลิฟท์ค่ะ เดินแบกกระเป๋าวนไปค่ะ T^T

แต่ที่พิเศษไปกว่านั้น ไม่ใช่ชั้น 4 ธรรมดา เพราะเป็นการนับชั้นที่ชวนงงมาก จำได้มั้ยเอ่ย ห้องเมื่อกี้นี้เคโกะบอกว่าอยู่ชั้น 3 เนอะ แล้วห้องนี้อยู่เหนือขึ้นไปอีก 2 ชั้น ก็ต้องเป็นชั้น 5 สิ ทำไมเคโกะบอกชั้น 4?

โฮสต์บอกว่านี่เป็นห้องชั้น 4 ค่ะ เคโกะเดินขึ้นบันไดนับชั้นแล้วน่าจะชั้น 5 นะ เพราะเค้าไม่นับชั้นลอยค่ะ T.T

สรุป มันเป็นชั้น 5 ที่เบอร์ห้อง (และบนกุญแจห้องที่แปะเบอร์ติดไว้) เป็นชั้น 4 ค่ะ

ห้องนี้ก็จะเล็กลงมาประมาณ 1/3 ของห้องใหญ่ที่เคโกะพูดถึงไปเมื่อกี้ค่ะ และไม่มีห้องน้ำในตัว ต้องเดินลงมาชั้นนึงเพื่อเข้าห้องน้ำที่ใช้ร่วมกันกับชั้นล่างชั้นนั้นค่ะ

ซึ่งบอกเลยว่า ตอนที่เคโกะเข้าพัก ชั้นที่อยู่ด้านล่างเคโกะที่ต้องเดินลงไปใช้ห้องน้ำกับเค้าน่ะ ชั้นนั้นมีห้องพักอีก 2 ห้อง ซึ่งเต็มหมด เป็นผู้ชายฉกรรจ์ล้วน ๆ ค่ะ และก็เสียงดัง โหวกเหวกโวยวายมาก .. รู้สึกน่ากลัวมากกกกกก T^T

ย่องลงไปอาบน้ำตอนค่ำนะ เค้าเปิดประตูห้อง คุยกันดังลั่น อารมณ์ผู้ชายตั้งวงกินเหล้ากันหน้าบ้านอะค่ะ (มองภาพออกเนอะ) แล้วเคโกะเป็นผู้หญิงคนเดียว เดินลงไปอาบน้ำอ่ะ … ฮืออออ โคตรน่ากลัววววววว ><~

วกกลับมาดูห้องกันเถอะ (เปลี่ยนอารมณ์ไวมั้ย 555)

ก็เป็นเตียงคู่กลางห้องเลยค่ะ นอนสบายดีเหมือนกัน

ข้าง ๆ เตียงก็เป็นชั้นวางของกระจุกกระจิก โต๊ะเก้าอี้นั่งเล่น 1 ชุด

ช้างเขียวๆ นั่นเก้าอี้ค่ะ ดีไซน์เก๋มากเลย

แล้วก็มีพัดลมด้วย? ตอนที่ไป อากาศก็ไม่หนาวแบบเปิดพัดลมแทนแอร์ได้นะ 555

ส่วนตรงข้ามกับเตียง ก็ยังคงมีทีวีให้ดูอยู่ และมีโต๊ะเขียนหนังสือให้ด้วย

เช่นเคย บนกำแพงมีแปะป้ายกติกาการเข้าพัก และแนะนำวิธีการใช้รีโมทต่าง ๆ ค่ะ

ส่วนในลิ้นชักใต้ทีวีก็มีไดร์เป่าผม นี่ถ้าไม่ซน เปิดดูนู่นนี่นั่น ก็จะไม่รู้เลยนะ 555

ครบถ้วนแล้วมาสรุปกับห้องนี้กันเลยค่ะ ซึ่งเคโกะจะพูดรวม ๆ เน้นไปในห้องที่เคโกะจองมานะ

• โลเคชั่นเริ่ดมาก ถ้าต้องการห้องพักใน area นี้ค่ะ (ระแวกจั่วอิงนะคะ) เดินมาจากสถานีนิดเดียวเองอะ ใกล้มากจริง ๆ และรอบ ๆ มีมินิมาร์ท ร้านอาหารเยอะอยู่ค่ะ
• โฮสต์คุยอังกฤษได้ดีเลยค่ะ แต่พอแอดไลน์ไว้คุยกันเผื่อบอกทางนู่นนี่นั่นอะค่ะ กลายเป็นจีนเฉยเลย ><
• โฮสต์ก็น่ารักดีนะคะ ห้องพักไม่ว่างก็เอาห้องอื่นมาให้พักแทน ซึ่งราคาต่างกันก็ถือเป็นความผิดพลาดของเค้าเนอะ ก็ไม่ควรคิดเงินเพิ่มอะค่ะ แล้วก็คุยดีน่ารักมีมารยาทดีค่ะ ในวันที่เคโกะต้องเปลี่ยนห้อง เคโกะลืมไปว่าต้องคืนกุญแจห้องให้เค้าและเอากุญแจห้องใหม่มา เค้าก็ไลน์มาตามค่ะ เคโกะก็โอเคนะ คือเราโก๊ะเอง ก็เลยรีบวนกลับไปคืนกุญแจห้องให้เค้า เค้าก็ขอโทษใหญ่เลยว่าทำให้เราลำบากต้องวนไปวนมาไรงี้อะค่ะ ซึ่งจริง ๆ เคโกะว่า เราเองก็ผิด เค้าเองก็ไม่ได้แจ้งเตือนล่วงหน้าหรือบอกก่อนว่ากุญแจห้องใหม่อีกห้องอยู่ไหน จะได้เอาของย้ายไปวางไว้ก่อน ไรงี้
• ห้องพักสะอาดสะอ้านมากกกกกค่ะ มีตู้น้ำดื่มให้กดด้วย ดีงามมาก ๆ
• สิ่งที่ต้องคิดนิดนึง ไม่เชิงเป็นข้อเสียนะคะ ก็คือ ห้องอยู่ชั้นบนสุด ไม่มีลิฟท์นะคะ เพราะงั้นถ้ากระเป๋าหนัก ก็ต้องคำนึงนิดนึงอะค่ะว่าโอเคกับการแบกกระเป๋าขึ้นห้องมั้ย
• ห้องพักไม่มีห้องน้ำในตัว เป็นห้องแบบ shared bathroom ค่ะ ซึ่งต้องเดินลงไป 1 ชั้น
• เรื่องนี้เคโกะซวยเอง คือ ดันมาเจอคนเช่าห้องพักชั้นล่างที่ดูน่ากลัวค่ะ ผวาพอควรเลย แต่เอาเข้าจริง ๆ ก็ไม่มีอะไรนะคะ เค้าก็ไม่ได้มาพูดจาแทะโลมหรือมีทีท่าลวนลามอะไรอะ แค่มอง ๆ เฉยๆ ค่ะ
• ห้องพักมีไวไฟให้ใช้ทุกห้องค่ะ และเน็ตแรงเร็วดีเลยค่ะ
• การเช็คอิน-เช็คเอาท์เป็นแบบทำด้วยตัวเองนะคะ เคโกะว่าสะดวกดีนะ (ซึ่งขั้นตอนต่าง ๆ พวกนี้ โฮสต์จะบอกเราล่วงหน้าก่อนเดินทาง และจะย้ำอีกรอบนึงล่วงหน้า 1 วันก่อนเข้าพักค่ะ)
• โฮสต์ response ไวมากค่ะ ถามไปแป๊บเดียวก็ตอบกลับมาเลยค่ะ

เป็นห้องพักห้องนึงที่เคโกะชอบมากนะ แนะนำเลยค่ะ และถ้ามีงบค่าห้องเยอะ เอาห้องใหญ่ไปเลยค่าาาาาา เอาให้สุดนะ เพราะมันสบายมากจริงๆ ^^ แต่ถ้าอยากประหยัดแบบเคโกะ ห้องที่เคโกะพักก็ดีแล้วค่ะ

ฝากเพจแปะปิดท้ายโพสต์ค่ะ
https://www.facebook.com/thisiskeigo/